مقایسه عفونت زخم در دو روش ساب کوتیکولار و ترانس درمال در آپاندکتومی فاز سوپراتیو

زمینه و هدف: روشهای متعددی جهت بستن زخم آپاندکتومی وجود دارد که شایعترین آنها، ترمیم پوست و زیر جلد به صورت ساب کوتیکولار و ترانس درمال می باشد. در مورد هر یک از این دو روش ساب کوتیکولار و ترانس درمال در آپاندکتومی فاز سوپراتیو انجام شد.روش بررسی: این مطالعه در سال 1382 و در بخش جراحی بیمارستان شهید بهشتی کاشان به صورت کارآزمایی بالینی و آینده نگر انجام شد. تعداد 200 بیمار که حایز شرایط ورود به مطالعه بودند، به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول زخم جراحی به صورت ترانس درمال و در گروه دوم به صورت ساب کوتیکولار ترمیم شد. بیماران در دو نوبت، یک هفته و یک ماه پس ازعمل توسط جراحی که از نوع بخیه آگاهی نداشت، به صورت blind معاینه و از نظر عوارضی مثل عفونت موضعی زخم، ترشح چرک، بازشدن زخم و عفونت سیستمیک مقایسه شدند. مشاهدات در فرم مخصوص به هر بیمار ثبت شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمونهای chi-square و fisher exat مقایسه شدند. p<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین سن بیماران در گروه اول 6.70±20.85 و در گروه دوم 6.58±20.61 سال بود؛ از این نظر بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. 46% از افراد گروه اول زن و 54% مرد و در گروه دوم 47% زن و 53% مرد بودند. نوع جنس نیز در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد. یک هفته پس از عمل 9% از ترمیم های ساب کوتیکولار و 6% از ترمیم های ترانس درمال دچار عفونت موضعی شدند ولی از این نظر تفاوت معنی داری وجود نداشت (p=0.421). یک هفته پس از عمل 5% از زخمهای با ترمیم زیرجلدی و 4% از زخمهای با ترمیم ترانس درمال ترشح چرک داشتند و زخم آنها باز شد ولی در این دو مورد نیز تفاوت معنی داری حاصل نگردید (p=0.99). یک هفته پس از عمل و یک ماه پس از عمل هیچ گونه عفونت سیستمیکی در دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: تفاوت معنی داری بین ترمیم زخم در آپاندکتومی فاز سوپراتیو به دو روش ساب کوتیکولار و ترانس درمال وجود ندارد و انجام ترمیم به هر کدام از دو روش میسر است.